Afgelopen mei schreef ik hier 'Hoewel onze moeder en oma nog bij ons is, is het een machtelossproces van loslaten van wie ze was.' Eerder dan verwacht is mama op zaterdag 17 juni overleden. We hebben haar nu echt definitief moeten loslaten, maar in ons hart leeft zij voort. Herinneringen blijven en houden wij levend.

In de periode van het ziek zijn van mama hebben wij de machteloosheid bij dementie ervaren. Wat zou het fijn zijn als die machteloosheid in de toekomst omgeturnd kan worden naar o.a. preventie en behandelingen. Daar is onderzoek en dus geld voor nodig. Dát is waarom ik deze kilometers met mijn familie ga fietsen.