Omdat mijn lieve, gezellige, knappe moeder verdient dat we voor haar en alle lotgenoten fietsen. Want ondanks dat mijn moeder de liefste glimlach heeft en je hand stevig kan vasthouden, bepaalt haar ziekte wie ze nu is: Praten, zelfstandig iets doen, verhalen van haar kinderen en kleinkinderen volgen, het kan allemaal niet meer. Mijn broer en ik gaan fietsen, dit keer niet met de racefiets maar gewoon fietsen zodat we heel bewust dit ritje gaan maken: voor mama!