Ik fiets voor mijn schoonmoeder: Ze is er wel en ook weer niet.....Ergens in haar lichaam zit ze nog alleen ze weet het niet altijd meer en laat het niet zo vaak meer zien.Op sommige momenten is het weer even zoals vroeger ook al weet je nooit hoe lang dit duurt. Dat maakt je dan hoopvol om het volgende moment te merken dat ze alles weer door elkaar haalt of vergeten is en omslaat als een blad aan een boom. Als volwassene probeer je hier het beste van te maken, voor haar kleinkinderen is het helemaal niet te begrijpen en soms zelfs beangstigend om hun oma niet meer te herkennen. Er is nog zoveel dat we niet snappen en weten als het gaat om deze ziekte. Je probeert alle lichtpuntjes aan te grijpen en toch weet je beter dan op dit moment wordt het niet meer. Voor ons als naasten is het haast onmogelijk om dit te accepteren en wennen doet het nooit.

Fietsend maak ik altijd mooie herinneringen die ik hopelijk in goede gezondheid en met mijn volle verstand/bewustzijn later kan vertellen aan mijn kleinkinderen mede dankzij meer onderzoek, baanbrekende ontdekkingen en uitvindingen waardoor we deze ziekte een halt kunnen toeroepen of zelfs voorkomen. Uw donatie aan Alzheimer Nederland kan hierin het verschil maken! Doet u mee met een kleine bijdrage? Iedere euro telt! Samen maken we Alzheimer kansloos.

Kirsty