Inmiddels werk ik alweer ruim 7 jaar bij Alzheimer Nederland. Met veel bevlogenheid, plezier en ook de nodige tranen. Door Restaurant Misverstand heb ik inmiddels veel mensen in het hart gesloten, de deelnemers én hun families. Want dementie heb je nooit alleen. Ik kan mij kwaad maken als mensen vinden dat het bij het leven, bij ouderdom hoort. Dat zeggen we bij andere ziektes ook niet. Als het gaat om je eigen dierbaren dan kik je wel anders. Ook mijn lieve oude oom had ik graag veel leed willen besparen.

Nee, we mogen ons hier nooit bij neerleggen, al kost het misschien een lange adem. Wat is er belangrijker dan de zorg voor mensen om wie je geeft? Daarbij denk ik ook aan de toekomst. Ik hoop dat als mijn dochters mijn leeftijd hebben dementie de wereld uit is. Hatsekidee.